منتظرتم

امروز یک محرم سال 94 هست و روزه ام و من دلم شکسته تر از همیشه...نمیدونم چی بگم و از کجا بگم... فقط اینو میتونم بگم که خدایا حتما یه روزی هست مخصوص من که منو مادر میکنی و من اون روز رو حتما خواهم دید چون به ارحم الراحمین بودنت شکی ندارم... انتقال چهارمم مصادف بود با روبرو شدن با یکی از دوستای نی نی سایتی فوق العاده مهربون...یادم نمیره روزی رو که با هم رفتیم مطب برای سونو و تعیین روز انتقال و تعیین روزی که باید سرم آی وی ای جی بزنم...بالاخره به تهران درندش رسیدیم همین که پا گذاشتیم به موبایل خاله سحر (دوست نی نی سایتی) زنگ زده شد که خانم دکتر امروز نمیاد و فردا بعداز ظهر مطب باشین...خیلی بد بود هشت ساعت تو راه باشیو آخرش این...دیدم موبایل م...